Recht op privacy

Een cliënt die net de 16 was gepasseerd verzocht om het verwijderen van de diagnose autisme uit het dossier. De hulpverlener vroeg haar wat hiervan de reden was. Ze vertelde dat het lastig was in haar contacten met een andere instelling. Zodra een hulpverlener het dossier gelezen had veranderde de toon van het gesprek.

Een eigenaar van een onderneming was in onderhandeling over de overname van zijn bedrijf. Tijdens de onderhandelingen kreeg hij de indruk dat de overnemende partij, hoewel enthousiast, het proces vertraagde. Via informele contacten bij de overnemende partij hoorde hij dat de achtergrond van deze vertraging de informatie over zijn medische situatie was. Hij zou op korte termijn gedwongen zijn te verkopen. De informatie was de koper vermoedelijk bekend geworden via een lek bij de huisarts.

Twee concrete gevallen waarbij iemand ernstig nadeel ondervond bij het schenden van zijn of haar privacy. Veel vaker is het minder concreet. Iemand die net zijn vakantiegeld heeft gekregen en een aanbieding ontvangt voor een medische behandeling die niet wordt vergoed. Een berichtje in verkiezingstijd aan een persoon in behandeling bij de psycholoog, waarin een bepaalde partij bevoordeeld wordt.

Privacy creëert de mogelijkheden om je eigen mening te kunnen vormen, om met rust gelaten te worden, om opnieuw te kunnen beginnen. Om je leven te leiden zoals jij verkiest zonder tegen onnodige vooroordelen aan te lopen.

Veel partijen zijn geïnteresseerd in het medisch dossier. Wie is client bij welke instelling? Hoe vaak heeft hij of zij daar een afspraak? Het lijkt onbelangrijk maar het biedt mogelijkheden voor beïnvloeding.

Het recht op privacy, het medisch beroepsgeheim, is duizenden jaren oud en vastgelegd in de wet op geneeskundige behandelovereenkomst, art 457, lid 1:

“…draagt de hulpverlener zorg, dat aan anderen dan de patiënt geen inlichtingen over de patiënt worden verstrekt dan met toestemming van de patiënt.”

Het is uitdrukkelijk de taak van de hulpverlener, zijn of haar professionele verantwoordelijkheid. Careweb staat voor dit medisch beroepsgeheim, dat verder gaat dan de AVG.

Binnen Careweb wordt de behandelrelatie tussen hulpverlener en cliënt gestuurd via de ‘cliënten-coördinatie’-functie. Alleen hulpverleners die de cliënt behandelen, krijgen toegang tot een cliënt voor de periode dat dit vanuit de behandel-optiek vereist is. Die toegang betreft vervolgens alleen dat deel van het dossier, dat voor hen toegankelijk moet zijn op basis van hun profiel als behandelaar. Ter illustratie: de KNO-arts hoeft doorgaans niets te weten over een eventuele behandeling in het kader van de GGZ.

Careweb heeft een NEN7510-certificaat en ook de leveranciers van Careweb hebben een dergelijk certificaat zodra ze in de informatie keten zitten.

In Careweb wordt maximaal aandacht gegeven aan de belangen van uw cliënten in de relatie met uw hulpverleners.